Լիլիթ ՍԻՄՈՆՅԱՆ. Այս ի՞նչ հորթային վայնասուն է

Նողկալի, պրիմիտիվ ու շվարած են բոլոր կողմերն էլ՝ «հեղափոխականներն» էլ, մյուսներն էլ: Ո՞վ է հասկանում, թե ինչ է կատարվում: Ի՞նչ է նշանակում «պայքար հանուն արդարության»: Ո՛րն է այն «արժեհամակարգը», որ հեղափոխությամբ, այլ ոչ թե ազգային ազատագրության համար ոտքի ելնելով ենք վերականգնելու: Ե՞րբ ու ո՞ր պահին, ի՞նչ տեսանյութի մեջ է, որ ոչ թե իշխանափոխության, ռեժիմի դեմ է մահակներով ու պարսատիկներով հեղափոխականը գրոհում, այլ ԱԶԳԱՅԻՆ ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹՅԱՆ կամ ՌՈՒՍԱԿԱՆ ԿԱՅՍՐՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԱԶԱՏԱԳՐՎԵԼՈՒ: Կա՞ այդպիսի խոսք: Եվ եթե չկա, ապա հեղափոխությունը հաղթելուց հետո ի՞նչ ենք անելու: Չգիտե՞նք, չե՞նք հիշում սովետական հայտնի անեկդոտը, երբ մի սավոկը մյուսին ասում է. «Արի հեղափոխություն անենք»: Սա էլ պատասխանում է. «Բա որ էլի մենք հաղթե՞նք»: Այս ի՞նչ հորթային վայնասուն է երկու կողմից էլ: Մեկը Շանթի մանկությունն է հիշում, մյուսը սպառնում է՝ «քֆուր եմ դնում, ով Շանթին բան ասի, ուրեմն գ...ն է», երրորդը զազրախոսություններ ու բամաբասանքներ է տարածում, մինչդեռ հենց այս վիճակն էլ խանգարում է, որպեսզի հասկանանք, թե «հանուն արդարության վերականգնման» ասելով ինչ նկատի ունեն հայ «հեղափոխականները»: «Ռեժիմի դեմ ենք պայքարում ռագատկով ու բենզինի շշերով,, ասելով ի՞նչ է ակնկալում հայ «հեղափոխականը», որի խմբի մեծ մասը, ըստ տեսանյութերի, անչափահաս տղեկներ են: Եվ վերջապես, երբ մեծամասնությունը այսքան «ոգևորվում» է՝ ես ակամա վերապահումով եմ սկսում վերաբերվել «հերոսին» ու «փրկիչին»՝ հրաշալի ճանաչելով հայ իրականությունը:

Մեկնաբանություններ